حجم سبز
#همیشه آغاز راه دشوار است،عقاب در آغاز پر کشیدن پر می ریزد اما در اوج،حتی از بال هم بی نیاز است!#حجم سبز
#همیشه آغاز راه دشوار است،عقاب در آغاز پر کشیدن پر می ریزد اما در اوج،حتی از بال هم بی نیاز است!#زنــــــــــــــــگ تـــــــــــــفریح
زنگ تفریح ِ این روزهای من زیبـــــــــــاست...زیبا تر از هر واقعیتی که می دیدم...
ایــــــــــــــــن نیز واقعی و زیباست آنقدر زیبا که می خواهم پـــــــــــرواز کنم و دنـــــــــیا رافتح کنم...
این روزها می خواهم برای خود زندگی کنم و با کـــَسی مشاجره نکنم،دخالت نکنند و هـــــــــــرگز شادیم را بهم نزنم...این روزها حالم عجیب است...این روزها را دوست دارم...روزهایی پر از زنگ تفریح های زیبا و پٌر هیـــــــــــــــجان که زیـــــــــــــــــاد تر می شوند...
خـــــــــــــــــدای من این زنگ تفریح ها را برایم زیاد تر کن...قول داده ام که اعتــــــــــــماد بنده ات را بـــــــــدست بیــــــــــــــــارم...خدایــــــــــــــــا تو شاهـــــــــدی...
پ ن :کنکورم خداروشکر تموم شد امیدوارم تهــــــــــــــــران قـــــــــبول شم...
پ ن:این حسی که این روزها به مادرم دارم را خیــــــــــلی دوست دارم...
قـــــــــــــــــبولم کن
سجاده ام را باز می کنم و کتابت را روبرو ام قرار میدهم و با تمام وجود ازت می خواهم مرا
قبول کنی...
قبولم کنی تا برایت بهترین بنده باشم،راضی باشی و هرگز از خلق من پشیمان نشوی،با من مانند همیشه عارفانه صحبت کنی،مرا در راه مستقیم قرار دهی و با خود بکشانی به مقصد نهایی...
عاجزانه ازت تقاضا می کنم پدر و مادرم هرگز از به دنیا آوردنم پشیمان نشوند و از من نزد تو شکایت نکنند،از بنده ات شکایت نکنم و با خوبی با بنده هایت رفتار کنم...
بتوانم با تمام عیب ها و کامل نبودنم به بنده هایت کمک کنم و هرگز از کارم پشیمان نشوم و هــــــــــرگز ترا فراموش نکنم...!
قـــــــــــبولم کن مانند همیشه...
پ ن:عــــــــــــــــــیدتون مبارک
پ ن :خــــــــــــــــدایا شکرت،ممنونم ازت
یا داعی...!
یــــــــــا داعـــــــــی،یا قاضـــی،یــــــا وادی،یــــــــــــا نــــــــــــور....
تمام این صفات زیبا و با قیافه و موزون را می خوانم و تو را با تمام بزرگیت سپای می گویم... تو چه هستی؟با این همه صفات زیبا و واقعی و برازنده خود را حقیر می دانم!
من در مقابل تو هیچم و فقط ادعا دارم! زیر لب تمام نام ها و صفاتت را می خوانم و بیشتر پی به بزرگی و کمالت پی می برم...ما هر روز تمام اسمهای تو را می گوییم و شرم نمی کنیم...از تمام زورگویی هایمان،بی منش بودنمان،بی مروت بودنمان،گناه های بزرگ و دردناک که تو را رنج می دهد و ...
به راستی ما در کجا قرار داریم...؟؟؟!!این سوالی است که مرتبا با خود تکرار می کنم و آخر به هیچ جوابی نمی رسم...هیچ..!
پ ن:خدای خوبم ممنون به خاطر همه ی داشته ها و نداشته هایم... خدای خوبم مثل همیشه محتاج کمکت هستم...