ماه خدا

سلام بر رمضان، سلام بر ماه ضیافت الهی و سلام بر بندگانی که حق بندگی را در این ماه به جا خواهند آورد.

یک سال دیگر هم گذشت و دوباره سفره ضیافت الهی در میان بندگان خدا پهن خواهد شد، راستی رمضان چه قدر دلم برایت تنگ شده؛ برای سحرهایت، محفل های قرآنیت و افطاری هایت.

دلم می خواهد قبل از این که وارد این ضیافت شوم تو به من توفیق دهی تا بتوانم مهمان خوبی باشم، قدر نعماتت را بدانم و نمک نشناسی نکنم.

خدایا، چه قدر دلم برای دعای سحر ماه رمضان لک زده؛ دعایی که در آن با اشاره به صفات جلاله ات همه چیز را از تو بخواهم، دلم برای نماز جماعت صبح هر روز رمضان تنگ شده. من که یک سال با شنیدن اذان صبح خواب را بر حضور در پیشگاه ربوبیت ترجیح می دادم اما در این ماه تو به من فرصت می دهی تا بتوانم لذت حضور در نماز اول وقت صبح را ببریم.

دلم برای شب های قدر تنگ شده تا در گوشه ای از مسجد محله مان با خدا خلوت و به خاطر تمام گناهانم استغفار کنم و توفیق ترک معاصی را از تو بخواهم دلم برای زمزمه دعای جوشن کبیر و صغیر و تمام ادعیه مخصوص این ماه تنگ شده.

خدایا توفیقی عنایت کن قرآنی که شب های احیا بالای سرم نگه می دارم در طول سال و همیشه عمر هم چون نگهبان مرا از خطا و عصیان مصون نگه دارد.

خدایا، این رمضان را آخرین فرصت برای ترک معاصی این بنده خطا کار قرار مده شاید در رمضانی دیگر انوار الهی ات مرا در بر گیرد.

خدایا ماه مهمانی ات آمد اما این بنده ناتوان، ناتون تر از همیشه، فقط امیدش به لطف و عنایت توست پس دستم را بگیرد تا در شب های قدر، قدر تو و تمام نعمت های بی انتهایت را بدانم پا روی خود خواهی ام بگذارم تا آن چه را هرگز ندیده ام تو بر من نمایان سازی.