مست و هشیار

محتسب ، مستی به ره دید و گریبانش گرفت
مست گفت : ای دوست این پیراهن است افسار نیست

گفت : مستی ، زان سبب افتان و خیزان می روی
گفت : جرم راه رفتن نیست ، ره هموار نیست

گفت : می باید تو را تا خانه قاضی برم
گفت : رو صبح آی ، قاضی نیمه شب بیدار نیست

گفت : نزدیک است والی را سرای ، آنجا شویم
گفت : والی از کجا خانه خمار نیست

گفت : تا داروغه را گوئیم در مسجد بخواب
گفت : مسجد خوابگاه مردم بدکار نیست

گفت : دیناری بده پنهان و خود را وا رهان
گفت : کار شرع کار درهم و دینار نیست

گفت : از بهر غرامت جامه ات بیرون کنم
گفت : پوسیده است ، جز نقشی ز پود و تار نیست

گفت : آگه نیستی کز سر در افتادت کلاه
گفت : در سر عقل باید ، بی کلاهی عار نیست

گفت : می بسیار خوردی ، زان چنین بیخود شدی
گفت : ای بیهوده گو ، حرف کم و بسیار نیست

گفت : باید حد زند هشیار مردم ، مست را
گفت : هشیاری بیار ، اینجا کسی هشیار نیست

«پروین اعتصامی»