ما همیشه صداهای بلند را می شنویم،پررنگ ها را می بینیم،سخت ها را می خواهیم،
غافل از اینکه خوب ها آسان می آیند،بی رنگ می مانند و بی صدا می روند....
تا زمانی که به فردا امیدواری اقتدار از آن توست آنچه کرم ابریشم آن را پایان راه
می داند در نظر پروانه آغاز زندگی است.
اگر نمی توانی شاهراه باشی،کوره راهی باش.اگر نمیتوانی خورشید باشی،ستاره
باش.کمیت،نشانگر پیروزی و با ناکامی تو نیست.بهترین هر آنچه هستی باش!
(راگلاس مانوک)
امروز با هم بودن را تجربه می کنیم و شاید فردا به یاد هم بودن را،پس امروز را زیبا
کنیم به حرمت خاطرات فردا...!
جایی در زیر این اسمان کبود گواهی می دهند رشته های لرزان دلم که در جایی باید
باشد کسی که آفریده شده است برای روح من،یا که به شوق آورد آن.
(ویلیام کوری)
خسته از داغ سبز بختی کاج
می سرایم برای تو معراج
قصه ی قصه گوی تنها را
قصه ی مردمان سرد مزاج
قصه ی آن که خود فروش نبود
قصه ی آن که کرده خویش حراج
قصه ی حاکم دوازده حکم
که جهان را گرفته با تک خاج
قصه ی آدمیت و حوا
قصه ی آن که مانده هاج و واج
از صدای کلفت بی تاریخ
از الهی که تا نگیرد باج
توبه ها را نمی پذیرد هیچ
مثل نامرد شیخ ملا حاج
منگلی زاده ی نرفته به حج
تیره ماری که بسته بر سر تاج
می مکد خون پاکمان هر شب
با دو دندان نیش هم چون عاج
موفق باشی
ممنون پارسا
خوبه موفق باشی
تا زمانی که به فردا امیدواری اقتدار از آن توست....