معجزه خاموش

  طعم خیس اندوه و اتفاق افتاده

  یه آه خداحافظ یه فاجعه ی ساده

  خالی شدم از رویا حسی منو از من برد

  یه سایه شبیه من پشت پنجره پژمرد

  ای معجزه خاموش یه حادثه روشن شو

  یه لحظه فقط یه آه هم جنس شکفتن شو

  از روزنه این کنج خاکستری پرپر

   مشغول تماشای ویرون شدن من شو

  برگرد به برگشتن از فاصله دورم کن

  یه خاطره با من باش یه گریه فرورم کن

   از قرقر بی رحم این تجربه من سوز

   پرواز رهایی باش به زیافت دیروز

  به کوچه که پیوستی شهر از تو لبالب شد

  لحظه آخر لحظه شب عاقبت شب شد

   آغوش جهان رو به دلشوره شتابان بود

  راهی شدن حرف نقطه چین پایان بود

«داریوش»